Blog: zwangerschapscravings
Blog: zwangerschapscravings
Tijdens je zwangerschap zijn je hormonen totaal onvoorspelbaar. Waar je normaal absoluut niet van zoet houdt kan je tijdens het ene moment van je zwangerschap op eens alleen nog maar zoete dingen willen. Of kan je je favoriete gerecht juist helemaal niet meer zien. De gedachten kan je alleen al misselijk maken (als niet erger). De befaamde zwangerschapcravings. Tijdens mijn zwangerschap zei ik eigenlijk dat ik die niet echt had. Een jaar later kan ik wel zeggen dat ik wel wat opmerkelijke dingen had. Maar lang niet zoals ik andere heb gehoord.
Mijn zwangerschapcravings
Fruit, fruit, fruit
Tijdens mijn eerste trimester, was ik vaak misselijk. Al snel bleek dat ik gewoon mijn dieet aan moest passen. In plaats van drie grote maaltijden op een dag. Had ik juist behoefte aan een kleine snack elk uur. Wat voor snack? Fruit! Heel veel fruit. Mijn collega’s lachten me uit zoveel fruit als ik meenam en op at op een dag. Vooral de ochtenden zat ik elk uur wel van fruit te smikkelen: frambozen, blauwe bessen, appels. Normaal at ik ook wel fruit, maar lang niet elke dag. En zeker niet zoveel als tijdens mijn zwangerschap!
Appeltaart
Ik ben helemaal geen fan van warm fruit in desserts persé. Als er een optie in taarten is dan ga ik vaak ook liever voor alles behalve de appeltaart (of slagroom taart). Tijdens mijn zwangerschap had ik gewoon echt zwangerschapscravings naar een ‘GOED’ stuk appeltaart. Niet zo maar appeltaart. Het moest eigenlijk zelf gemaakt zijn, net vers uit de oven. Met zo’n lekkere dikke roomboter korst. Mmmm appeltaart. Sinds mijn zwangerschap heb ik nog die craving over gehouden. Echter vindt ik het zelf teveel gedoe om er een te maken dus eet ik ze amper!
Mijn afkeren
Die had ik eigenlijk niet zo! Wel kon ik ergens onwijs zin in hebben, of absoluut geen zin in hebben. Er is maar een afkeer die ik had en dat was:
Pindakaas
De ene avond had ik nog een cracker gesmeerd met pindakaas omdat ik er zo een zin in had. De volgende ochtend stond de pindakaas pot nog op het aanrecht en ik verging helemaal! Wat een geur en de gedachte alleen al maakte me kotsmisselijk. Ik kon geen pindakaas meer zien en het liefst gooide ik die pot helemaal het huis uit. Gadverdamme. Daar waar ik er de dag ervoor juist zin in had! Inmiddels kan ik nu na de zwangerschap wel weer pindakaas verdragen.
Mijn afkeren en zwangerschapscravings vielen dus reuze mee. Niet heel opmerkelijk of dat ik mijn man de deur uit stuurde om iets te halen. Toch ben ik benieuwd: wat waren jouw zwangerschapscravings en afkeren op gebied van eten? Laat een comment achter!
