Blog: Stoppen met de Speen!
Stoppen met de Speen!
De kleine chef is nu 2,5 jaar oud en voor hij in zijn ‘grote jongens kamer’ zou gaan slapen wouden we eigenlijk dat hij zou stoppen met de speen! Nou we wouden dat hij van zijn speen af was voor de baby zou komen en vonden het verhuizen naar de ‘grote jongenskamer’ wel een mooi moment. Bij vriendinnen en mijn moeder (kinderdagverblijf juf) informeerde ik naar hun ervaring. Hier kwam het antwoord: De speen ging weg omdat het kind er op beet en deze dus stuk was, laat het kind het zelf weggooien en heb geduld. Naja onze kleine man beet niet op zijn speen, dus we moesten een reden zien te vinden dat die speen weggegooid kon worden.
In Kopenhagen hebben ze een ware spenenboom. Als een kind een bepaalde leeftijd heeft bereikt, hangt het kind zijn speen in de boom. Het idee is dat ze het doneren aan de elfjes die in die boom leven. Geniaal! Waarom hebben wij geen spenenboom?! Misschien wel een goudmijn van een idee in onze oh-zo kinderrijke wijk.
Toch moest ik iets anders verzinnen en we gingen het gewoon maar uitproberen.
Slapen zonder speen!
Dag 1:
Lo ging een middag slaapje doen en ik probeerde de omkoop methode. Als hij zou slapen zonder speen dan zou hij een cadeautje krijgen. Het werkte, al had ik zelf al mijn twijfels omkopen dat is wel echt verkeerd. ‘s Avonds bleef Lo echter bij mijn ouders slapen en na 1,5 uur drama gaf mijn moeder in. Begreep ik uiteraard compleet. Het niet de juiste dag om hier mee te beginnen!
Dag 2:
‘s Morgens besprak ik met Lo dat hij nu een grote jongen is, die binnenkort een grote kamer zou krijgen. Grote jongens hebben geen speen, dus moesten we die maar weg gooien. We bleven herhalen wat een grote jongen het wel niet is, omdat hij zonder speen had geslapen (die we ‘s nachts weg hadden gepakt). Het was dus tijd om de speen weg te gooien. Tot onze grote verbazing ging dit zonder tegen slag. Uiteraard haalde mama hem ongezien snel weer uit de prullenbak. Just in case!
‘s avonds was het moment daar: de eerste avond zonder speen. Het blijven herhalen van wat voor een grote jongen hij was omdat hij geen speen had voor het slapen, bleven we vol houden. Na 15 minuten klaar wakker drama, besloot ik dan even een boekje te lezen. Misschien moesten we maar een nieuw avondritueel verzinnen. Boekjes gelezen en weer in bed. Helaas bleef het een drama. Mama ging in de stoel naast het bed zitten en dat werkte. Binnen 5 minuten sliep meneer. Totaal 30 minuten drama. Ik zeg niet slecht! Sommige hebben dit dagelijks en langer.
Dag 3:
Een nieuw avondritueel en nu was het papa zijn beurt. Boekje lezen en ook papa bleef boven nog even naast hem zitten. 40 minuten later en papa was beneden. Misschien moeten wij het anders aan pakken, want elke avond een half uur naast zijn bed zitten, dat was niet het avondritueel wat wij voor ogen hadden. Maar eerlijk is eerlijk dit was officieel pas dag 2.
Dag 4:
Lo was klaar wakker en dat terwijl hij overdag opeens geen slaapjes meer doet (Helaas). Het was mijn beurt meneer naar bed te brengen. Ik besloot 2 boekjes te lezen, hem in bed te leggen en vervolgens nog even naast het te zitten. Hij wou wat drinken en plassen (niet dat hij al zindelijk is!). Na 20 minuten vond ik het meer dan genoeg. Hij moest zelf maar in slaap vallen. Na een kleine schreeuw en nep-huil drama viel hij na 15 minuten zelf in slaap!
Vervolg…
De dagen er op bleven we vol houden; boekje lezen, even in het donker op schoot zitten, in bed en er 5-10 minuten naast zitten en weglopen (vaak met excuus mama moet plassen, ga maar vast slapen). Uiteindelijk was er dus echt een nieuw ritueel nodig om de comfort van een speen te vervangen.
De aanpak
Ze zeggen dat het een week kan duren voordat een kind compleet zijn speen is vergeten. Ik denk dat dit wel klopt, misschien zelfs wel twee weken. Goede communicatie met de opvang is ook belangrijk, om te zorgen dat hij daar geen speen ontvangt. Logan vroeg al na een week niet meer om zijn speen, wel merkte ik dat voor het in slaap vallen hij het miste. Een stukje rust, comfort en vooral routine. Een nieuwe routine is denk ik dus het beste wat je kunt verzinnen. Plus het zelf weg laten gooien van de speen.
Als ouder denk ik eerder dat als je een speen bij je kind gewend bent, je dit sneller zult missen. Be strong, hou vol en plan tijd in om het aan te pakken. Vanzelf komt het helemaal goed!
