Back to Work – The First Time [2016]
Back to Work – The First Time [2016]
Vandaag deel ik op Instagram mijn Insta Blog: Back to Work 2018. Inmiddels ben ik na mijn tweede zwangerschap al weer een maand aan het werk. Terwijl ik aan het bladeren was in mijn boekje van na de geboorte van Logan. Kwam ik ook een blog tegen die ik had geschreven genaamd: Back to Work. Gezien ik vandaag op Instagram mijn insta blog over back to work deel. Dacht ik misschien leuk om hier mijn blog van 2016 te delen: Back to Work – The First Time!
[maart 2016]
Na zes maanden thuis te hebben gezeten, moest ik dan toch echt weer aan het werk. Van vriendinnen en collega’s had ik al vernomen dat ze dit moment toch wel als fijn ervaarde. Even want anders dan de hele dag bij je baby. Ik keek er echter tegen op. Niet omdat ik het zo zeer spannend vond om mijn kind bij andere achter te laten (want hij ging gewoon naar zijn opa’s en oma’s), maar wel de angst iets te missen. Iets wat waarschijnlijk veel moeders wel herkennen.
Stel je toch voor dat hij voor het eerst gaat kruipen en dat mis ik dan. Mijn man lachte me uit, ‘hij gaat echt niet opeens nu van de een op andere dag lopen of praten hoor! Maar, zei hij, bereid je maar wel voor dat er een kans is dat je wel ooit zo’n stap mist’. Misschien een beetje hard, maar het is wel eerlijk en de waarheid.
De twee weken voordat ik weer zou gaan werken had ik al wat traantjes gelaten. Laten we gewoon nog maar hormonen noemen. Ik keek op tegen de goed bedoelde vragen die ik zou krijgen over hoe het gaat?, hoe het was? en hoe ik me voel? Waar ik echter het meeste tegen op zag was dat ik niet elk moment, als ik dat zou willen, naar mijn kind kon gaan.
De dag was aangebroken. Daar ging ik dan na 6 maanden, waarvan 4 met mijn kleine man, weer naar de normale wereld. Een wereld die ik al kende maar nu in zou gaan als mama. Dat is raar! Op eens het besef dat ik terug gaat naar je werk, maar dan niet meer compleet als dezelfde persoon want nu was ik een MAMA.
Wat een meevaller was, is dat mijn twee andere zwangere collega’s (de een een week na mij uitgerekend, de ander een maand na mij) ook precies op dezelfde dag weer begonnen. De aandacht kon dus van mij wat worden afgenomen, of in elk geval verdeeld worden.
De dag zelf is wel rustig verlopen, ik nam de taken over van mijn invalster en deed het vooral heel rustig aan. Gelukkig kon dat, want waar ik mij niet op had voorbereid was de impact van opeens zoveel mensen om mij heen hebben. Vanaf week 31 zwangerschap zat ik thuis met bedrust en toen Logan met 40 weken werd geboren, was ik ook behoorlijk ziek. Waardoor wij het kraambezoek een lange tijd hebben uitgesteld. Nu op eens had ik een heel kantoor om mij heen, wat ik heel heftig vond.
Rond het middag uur stuurde mijn schoonmoeder een foto van de kleine man (weet niet of dat nou het beste idee was *snik*) en om 15.00 was ik echt kapot. Gelukkig hoefde ik niet zo lang meer en mocht ik zelfs wat eerder weg.
Thuis gekomen had ik even wat tijd om bij de komen van mijn intensieve dag en een uurtje later was mijn mannetje daar. Waarmee ik heerlijk heb geknuffeld. Terug aan het werk zijn is wel fijn, maar niets is zo lekker als knuffelen met je kind!
Lees ook de INSTA BLOG van vandaag waar ik schrijf over back 2 work – The second time [2018]
