Blog: Kind ziek op vakantie
Kinderen die ziek zijn er is niets ergers voor een ouder. Van die hulpeloze kleine wezentjes die met een beetje geluk kunnen vertellen waar ze echt last van hebben. Als ouder ontdek je snel als je kind ziek is door signalen. Ik heb het niet over koorts of een snotneus. Nee ze willen op eens alleen maar knuffelen of eten niet meer goed. Een ziek kind is vreselijk. Hadden wij ook nog eens de pech met niet een kind maar twee kinderen ziek op vakantie.
Kind ziek op vakantie
De week voor onze vakantie was Logan al onwijs verkouden wat leiden dat hij weer heel benauwd was. Logan heeft als sinds hij 6 maanden is last van kinderastma dus wij zijn inmiddels wel wat gewend. Gelukkig na 2 dagen en net voor de vakantie ging het al weer een stuk beter.
Echter eenmaal op vakantie op de eerste dag in Amerika had hij weer verhoging en wat hij gewoon moe en niet lekker. Onze eerste gedachte: Jetlag. Wij hadden er immers allemaal last van. We hadden ons er zelfs op ingesteld dat de eerste 2/3 nachten/dagen een hel zouden zijn. We zijn wel jetlags met kids inmiddels gewenst en nu dus met twee kinderen. De dagen op volgend bleef Logan moe en had hij een vervelend hoestje. Waar ’s morgens alles een stuk beter leek. Had hij ’s middags weer 39 graden koorts.
Logan gaf alleen maar aan moe te zijn en te willen slapen. Hij wou eigenlijk niks behalve hangen en het liefste weg want hij was immers op vakantie en het was kerst. Versiering kopen en een boom dat wou Lo. Iets wat nu zonder hem werd gedaan. Arme jongen, vooral omdat het iets was waar hij zo naar uit keek.
Na 5 dagen nog steeds koorts en die vervelende hoest besloten wij maar naar een dokter te gaan. In een Amerika is dat meteen een kinderarts in een privé cliek. We hadden namelijk al zetpillen en andere medicatie geprobeerd, maar die koorts bleef maar. Voor het zelfde geld had hij een longontsteking.
Gelukkig konden we (desondanks dat het de dag voor kerst was) nog te recht bij een dokter. We hadden een afspraak, maar moesten vervolgens eerst 30 minuten wachten tot we aan de beurt waren. Toen alles aan een zuster vertellen die Lo ook nog woog en meten. Vervolgens weer dik 30 minuten wachten op een dokter. Alles weer vertellen en die ging ook luisteren. Toen wachten tot zuster weer kwam die hem aan een machine met prednison zette om zijn luchtwegen vrijer te maken. Wat iets hielp. Weer wachten op dokter die nog meer bloedonderzoek wou. Inmiddels waren wij al 2 uur bij de dokter (wat meer een kliniek was) en wou Logan alleen maar naar bed. Hij was al 3 keer op schoot in slaap gevallen.
Nadat Lo zijn bloed werd geprikt vroegen wij of we thuis de uitslag konden ontvangen telefonisch (Hebben we nooit gehad). Lo en wij zelf waren er wel klaar mee en we wisten nou niet zo goed waarvoor een bloedonderzoek nodig was. Wel kreeg Logan nog prednison toegeschreven en wat medicatie voor de koorts.
Bloed onderzoek daar hebben we nooit wat van gehoord, maar gelukkig werkte de medicatie goed en was hij de volgende dag al stuk beter.
No 2
Toen begonnen de tandjes van Parker. Yup: koorts, huilerig en moe. Maar een dreumes die nog in een kinderwagen/buggy slaapt is minder erg dan een dreumes. Gelukkig was Parkers ziek zijn van korte duur en na een eerste 7/8 dagen van onze vakantie met zieke kids. Konden we de tweede week wat meer doen en genieten.
Dikke pech, niets aan te doen. Voor het zelfde geld was een van ons ziek geweest. En gelukkig waren wij in een westers land waar we de taal spreken en dus makkelijker met dokters kunnen overleggen. Maar een ziek kind op vakantie, dat wens ik niemand toe!