Breastfeeding Diaries: Afbouwen (Deel 3)
Breastfeeding Diaries Deel 3: Afbouwen
Vorige week deelde ik in deel 2 van de breastfeeding diaries mijn heftige breakdown in de eerste week van borstvoeding. Aan de productie van de borstvoeding was niets op aan te merken. Borstvoeding lukte gewoon en het kwam er ook in ruime hoeveelheid eruit. Af en toe kolfde ik zelfs af als de kleine dame niet verder dronk. Desondanks dat de borstvoeding lukte, voelde het niet goed. Het gaf mij niet het natuurlijke en warme gevoel dat veel vrouwen wel ervaren. Het voelde meer of er een afstand tussen mij en mijn baby ontstond, alsof er iets mis met mij was. Het was alsof als ik door zou gaan in een depressie hierdoor zou raken. Ik moest dus mijn plan veranderen, het moest anders…
Ik besloot te stoppen met borstvoeding. Echter zat er van de een op de andere dag stoppen er niet ik. Ik had namelijk nog steeds last van stuwing. Samen met mijn kraamverzorgster had ik daarom gekeken naar een afbouwschema ‘van borstvoeding naar flesvoeding’ (klik hier om dat schema te bekijken). Afbouwen dus…
Door de beslissing en het schema voelde ik mijzelf direct relaxen. Ik voelde mij opgelucht. Echter bleef er een zekere onzekerheid bij mij.
Onzekerheid
Onzeker over mijn beslissing om te stoppen met borstvoeding was ik zeker niet. Echter ik begon onzeker over van alles te raken, dat terwijl dit mijn tweede kind was. Ik voelde mij zelfs meer onzeker over het moederschap en de baby dan bij mijn eerste kind. Wat mij een nog meer onzeker gevoel gaven.
Naast de stuwing kreeg ik op eens steken in mijn borst. Ik raadpleegde uiteraard direct Dokter Google. Hierbij kwamen spruw en borstontstekking als mogelijkheden naar boven. Totale paniek ontstond er bij mij: Heeft ze spruw? Krijg ik een borstontsteking boven op mijn stuwing? Kan ik dan wel stoppen met borstvoeding? Ik maakte mezelf helemaal gek. Hormonen, emoties en complete onzekerheid resulteerde erin dat ik weer een breakdown kreeg. Ik had dit toch allemaal al eens gedaan (okay min de borstvoeding)? Waarom twijfelde ik zoveel aan mijzelf en aan al het andere wat ik deed? Waarom twijfelde ik aan mijzelf als moeder? Ik voelde mijzelf gewoon niet de moeder die ik wou zijn.
Kraamverzorgster nummer 3
Het hielp allemaal niet mee dat ik ook nog een derde kraamverzorgster kreeg. Ik moest weer mijn verhaal doen. Het voelde alsof (en dit zit uiteraard allemaal in mijn hoofd) mij weer moest verantwoorden. Uiteraard kwam ook zij met de vraag of ik niet wou kolven en dat dan als flesje wou geven of desnoods wou combineren. Nee! Gelukkig voelde ik mij sterk genoeg om Nee te kunnen zeggen. Nee, het voelde niet goed. Ik had mijn beslissing genomen. Ik moest van de borstvoeding af. Ze noemde mij stoer, een stoere vrouw dat ik zo achter mijn punt stond. Nou weet ik niet of het stoer was, maar het was wat ik moest doen voor mij, voor mijn baby, voor mijn kinderen en voor het gezin.
De kraamzorg had ik vooral nodig voor de borstvoeding en die laatste twee dagen met kraamverzorgster 3 gebruikten ik vooral om mijn zorgen en angsten te bespreken. Waar ik op moest letten, waar ik terecht kon met mijn vragen en wat ik van het afbouwen kon verwachten.
Spruw had mijn baby niet en die steken? Ik realiseerde mij dat die mogelijk van mijn operatie n.a.v. mijn huidkanker kwam. Die steken heb ik namelijk ook normaal gesproken bij weersverandering of stress.
Afbouwen
Na een week borstvoeding en twee breakdowns begon ik aan het afbouwen van borstvoeding naar flesvoeding. Ik had n.a.v. het borstvoeding boekje van het consultatie bureau een schema voor mijzelf gemaakt (klik hier om deze te bekijken). Langzaam zou ik flesvoeding introduceren om zo hevige stuwing te voorkomen. Want die stuwing hing als een nachtmerrie boven mijn hoofd.
Door het schema ontstond er een rust bij mij. Ik voelde mij direct een ander mens, een andere moeder. Ik had het gevoel eindelijk weer er kunnen zijn voor mijn kinderen. Ik kon eindelijk op mijn roze wolk vol op genieten van mijn baby. Energie was terug, ik was langzaam weer terug.
Ik stond te kijken naar wat foto’s van mijn gezin en voelde op eens mij overladen door trots, trots op mijzelf. Trots op mijn gezin, trots op mijn kinderen. Trots dat ik het toch zo goed geflikt heb (samen uiteraard met mijn man).
Het afbouwen ging goed, ik hield mij er 1,5 week goed aan het schema. Parker vond de fles prima en mijn borsten hadden wel wat stuwing, maar niets extreem. Op een gegeven moment merkte ik dat Parker in de war raakte van de borst en fles en gezien mijn borsten het wel aankonden besloot ik de laatste twee schema’s helemaal te stoppen.
Toch moest ik op een gegeven moment wennen aan het feit dat ik straks geen borstvoeding meer zou geven. Door mijn beslissing ervaarden ik borstvoeding op eens anders. Maar ik voelde mij gewoon goed door de beslissing die ik had genomen. Ik bleef achter mijn beslissing staan. Ik voelde me gelukkig door die beslissing en een betere moeder, een betere ik.
Toch blijf ik mij verbazen over hoe ik ook ‘de druk om borstvoeding te geven’ weer heb ervaren…
Klik hier om mijn tips van borstvoeding naar flesvoeding te lezen.
