Blog: Naar de opvang
Sinds een maand gaan beide kids naar de opvang. Niks bijzonder zou je denken, maar toch vind ik het altijd een mijlpaal.
Naar de opvang
Zowel bij Logan als Parker hadden wij de luxe dat ze het eerste jaar bij hun oma’s en opa’s terecht konden. Iets waar wij bewust voor kozen. Mijn moeder werkt zelf al 25+ jaar op een kinderdagverblijf en zelfs die rade mij dit aan. Het eerste jaar zijn ze nog zo klein en hebben ze volle aandacht en rust nodig. Niks tegen het kinderdagverblijf, maar de mensen die er werken hebben het gewoon ontzettend zwaar. Het aantal kinderen per leidsters is gewoon belachelijk soms.
Vanaf 1 jaar vinden wij het wel belangrijk dat onze kids naar de opvang zouden gaan. Met de voornaamste reden de sociale omgang met andere kinderen en ook wel met andere volwassenen. Hoe goed oma en opa ook voor hun klein kinderen zijn. Ze worden natuurlijk altijd een beetje verwend. Niet zo raar natuurlijk.
Sinds begin september is dus zowel Parker als Logan naar het KDV. Iets wat vooral Logan heel leuk vind. Zijn zusje gaat nu ook bij hem op school (ja wij noemen het alvast school). Het afgelopen jaar ging Logan namelijk wel al 2 dagen in de week naar het KDV, maar Parker één dag naar mijn moeder en een dag was ze bij mij. Waar ik bij Logan op zijn mama dag prima wat werk af kon krijgen. Is dit bij Parker compleet een ander verhaal. Ik was er dus ook wel aan toe om mijn thuiswerk dag terug te krijgen.
Hoe gaat het Parker af op de opvang?
Parker gaat inmiddels al 1,5 maand naar het KDV. Ze heeft er zelfs al haar verjaardag gevierd. Uiteraard zijn er genoeg tranen. ’s Morgens vaak als ze wordt afgezet en ś Middags als ze mij binnen ziet komen. Gelukkig zit haar grote broer 2 groepen naast haar, waar ze tot nu toe elke dag wel even langs is gegaan. Ze doet het dus heel goed. Heeft ze al vriendjes? Ze is één, nee dus niet echt. Ach dat komt allemaal wel.
Hoe gaat het met mama?
Dit is meer een mijlpaal voor mij dan voor de kids. De eerste paar keer tijdens mijn thuiswerk dag, dacht ik gewoon dat ik Parker hoorde. Als een kind buiten huilden. Zelfs toen ik even uit huis ging, twijfelde ik even of ik niet de kinderen was vergeten. Niet dat, dat ooit gebeurd is. Of ze zo stil zouden kunnen zijn. Het is dus nog even wennen en die eerste keer was echt wel een ding. Maar het is een stap en er zullen zeker vele volgen.
Bijvoorbeeld mijn oudste die naar de basisschool gaat binnen kort!!!!
Gaan jouw kindjes naar de opvang? Of heb je andere oppas of gastouders? Ben benieuwd laat het weten hieronder.
